Metody korekcji wrastających paznokci

Jednym z wyróżników gabinetów specjalistycznej pielęgnacji stóp jest sposób radzenia sobie z wrastającymi paznokciami. W tym zakresie wypracowano najskuteczniejsze sposoby radzenia sobie z tą powszechnie występującą dolegliwością. Klamry okazały się doskonałą alternatywą do chirurgicznych metod, które niestety w Polsce są jeszcze stosowane, choć powszechnie uważa się, że zrywanie płytek wrastających jest błędem w sztuce lekarskiej. W artykule tym postaram się omówić wszystkie metody postępowania z wrastaniem paznokci.

Tamponowanie paznokci

Jest to najprostsza metoda zaopatrzenia wrastającego paznokcia dla złagodzenia bólu powodowanego przez dolegliwość. Tamponadę wykonujemy zarówno w celu przeniesienia ulgi pacjentowi, jak również w diagnostyce. W praktyce oznacza to, że dzięki odpowiedniemu rozszerzeniu wałku około paznokciowego, za pomocą aplikatura łatwiej możemy określić faktyczne miejsce wrastania paznokcia. Tamponadę mocuje się za pomocą aplikatura DC 200R, najprościej wyciąga za pomocą pincety anatomicznej. W przypadku, gdy do gabinetu trafia pacjent z dużą hipergranulacją, powodowaną przez wrastanie, tamponada jest formą pierwszej pomocy w ograniczeniu bólu, jak i spełnia funkcję opatrunku. Klamrę takiemu pacjentowi można założyć bowiem dopiero, po ustaniu dużych dolegliwości bólowych.
Najlepszym materiałem wykorzystywanym jako tampon jest TOPPER, wykonany z włókna nie pozostawiającego pojedynczych nitek. Dzięki temu nawet bolesne stany zapalne wokół paznokcia są łagodzone przez paski tamponów – można je dodatkowo nasączyć OCTANISEPTEM lub innym środkiem odkażającym. W przypadku skomplikowanego wrastania, zaleca się, by pacjent został nauczony samodzielnego tamponowania w domu. Tampon może bowiem wzmocnić efekt odciągania paznokcia od skóry, delikatnie podnosi on bowiem płytkę paznokciową. Tamponowanie jest nieodzownym elementem zabiegów korekcji wrastających paznokci za pomocą klamer czy to BS Qiuck czy klamer drutowych VHO Osthold Perfect.

Rurki iniekcyjne

Metoda stosowana przede wszystkim w sytuacji, gdy wrastanie paznokcia nastąpiło na skutek złego jego obcięcia głębokiego „na okrągło”. Rurki „Sulci-Protektor” wg Rossa Frasera są przecięte z jednej strony. Nasuwa się je na odpowiednio przygotowany brzeg paznokcia za pomocą pincety anatomicznej i utrwala masą do rekonstrukcji paznokcia. Z masy tej można przygotować również „protezę częściową” w celu uzupełnienia usuniętego brzegu paznokcia.

Rurkę można też łączyć z klamrą plastikową – dotyczy to gabinetów, które nie posiadają uprawnień do zakładania klamer drutowych. Nakłada się ją dopiero po właściwym umocowaniu klamry plastikowej na paznokciu. Zrasta ona wraz w paznokciem, uniemożliwiając wbijanie się brzegu paznokcia w wał około paznokciowy.

Klamry plastikowe

Klamry korygujące przynoszą natychmiastową ulgę. Długotrwałe ich stosowanie powoduje spłaszczenie płytki paznokciowej, a tym samym likwiduje dolegliwości i zapobiega ponownemu wrastaniu. Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów klamer plastikowych, do zakładania których można przestępować po odpowiednich przeszkoleniach. Występują klamry pojedyncze oraz mocowane na nośnikach (najpopularniejsze w Polsce są BS Spange oraz BS Quick), w rozmiarach 14, 16, 18, 20, 22 i 24 mm. Dzięki temu można je dopasować do prawie każdej płytki paznokciowej. Najlepiej, by w gabinecie były wszystkie rozmiary, gdyż nie jest zalecane skracanie klamer dłuższych (można je jedynie delikatnie przeciąć w granicach jednego rozmiaru), gdyż tracą one wtedy swoje właściwości. Aby łatwiej je założyć, najpierw wykonujemy tamponadę, dzięki której lepiej widzimy miejsca, gdzie klamry powinny być naklejone.
Częstym pytaniem, jakie zadają nam kosmetyczki jest „dlaczego klamry odklejają się”. Jeśli tak się stanie, w pierwszej kolejności analizujemy przebieg zabiegu, czy postąpiliśmy zgodnie z procedurami ich zakładania (zeszlifowanie płytki i klamry, odtłuszczenie, wysuszenie, dobranie odpowiedniej wielkości klamry). Zakładając klamrę plastikową musimy dobrze zdiagnozować, jak mocno ją zeszlifować – jeśli będzie ona ciągnęła za mocno, może spowodować nawet powstanie krwiaka.

Po założeniu klamry plastikowej warto też zaopatrzyć pacjenta i tamponadę oraz nauczyć jej wykonywania w domu. Wtedy efekt terapeutyczny możemy osiągnąć wcześniej.

Klamra drutowa

Na rynku jest kilka rodzajów klamer drutowych. Jak więc wybrać tą , która jest najskuteczniejsza. Z badań i obserwacji przez pomologów niemieckich oraz polskich specjalistów pielęgnacji stóp wynika, że najlepsze są tak zwane klamry trzy częściowe. Umożliwiają one bardzo dokładane dopasowanie do paznokcia (ten, często wrasta z każdej strony inaczej). Zakładanie klamer drutowych nie jest trudne, wymaga jednak szczegółowej wiedzy oraz odpowiedniego doświadczenia z prostszymi metodami korekcji paznokci. Dlatego jesteśmy zwolennikami argumentacji, iż klamry drutowe należy sprzedawać tylko tym osobom, które ukończyły odpowiedni kurs z ich zakładania. Tak jest w przypadku metody VHO Osthold Perfekt. Taka swego rodzaju kontrola sprzedaży służy również dbałości o wysoką markę produktu. Źle nałożoną klamrą można zrobić krzywdę pacjentowi.

Klamry metalowe stosuje się w przypadkach, gdy zawiodły inne sposoby korekcji wrastających paznokci oraz w stanach zapalnych wału paznokciowego (ale po opanowaniu dużych dolegliwości bólowych oraz hipergranulacji). Są bezpieczne dla diabetyków (grupa ta jest bardziej narażona na wrastanie).

Klamer drutowych nie stosujemy:

• przy słabych płytkach paznokciowych ze skłonnością do złamań,
• przy braku wzrostu paznokcia
• przy braku współpracy ze strony pacjenta (pacjent nie stosuje właściwej pielęgnacji i tamponady w domu).